adwersatywny
Polish
Etymology
Adapted borrowing of Latin adversativus + -ny. First attested in 1868.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.dvɛr.saˈtɘv.nɘ/
- Rhymes: -ɘvnɘ
- Syllabification: a‧dwer‧sa‧tyw‧ny
Adjective
adwersatywny (not comparable, no derived adverb)
- (linguistics) adversative (expressing opposition or difference)
- (linguistics) adversative (expressing adverse effect)
Declension
Declension of adwersatywny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | adwersatywny | adwersatywna | adwersatywne | adwersatywni | adwersatywne | |
| genitive | adwersatywnego | adwersatywnej | adwersatywnego | adwersatywnych | ||
| dative | adwersatywnemu | adwersatywnej | adwersatywnemu | adwersatywnym | ||
| accusative | adwersatywnego | adwersatywny | adwersatywną | adwersatywne | adwersatywnych | adwersatywne |
| instrumental | adwersatywnym | adwersatywną | adwersatywnym | adwersatywnymi | ||
| locative | adwersatywnym | adwersatywnej | adwersatywnym | adwersatywnych | ||
Related terms
adjective
- (obsolete) adwersarski
nouns
- (obsolete) adwersant
- (obsolete) adwersariusz
- adwersarka
- adwersarz
- (obsolete) adwersja
References
Further reading
- adwersatywny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego