aemulator

Latin

Etymology

From aemulor (I rival, emulate) +‎ -tor (-er).

Pronunciation

Noun

aemulātor m (genitive aemulātōris, feminine aemulātrīx); third declension

  1. emulator, imitator
  2. rival

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative aemulātor aemulātōrēs
genitive aemulātōris aemulātōrum
dative aemulātōrī aemulātōribus
accusative aemulātōrem aemulātōrēs
ablative aemulātōre aemulātōribus
vocative aemulātor aemulātōrēs

Descendants

  • English: emulator
  • French: émulateur
  • Galician: emulador
  • Italian: emulatore
  • Portuguese: emulador
  • Romanian: emulator
  • Spanish: emulador

Verb

aemulātor

  1. second/third-person singular future active imperative of aemulor

References

  • aemulator”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • aemulator”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • aemulator in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.