aequiperatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of aequiperō

Participle

aequiperātus (feminine aequiperāta, neuter aequiperātum); first/second-declension participle

  1. which has been put on a level with, which has been compared

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative aequiperātus aequiperāta aequiperātum aequiperātī aequiperātae aequiperāta
genitive aequiperātī aequiperātae aequiperātī aequiperātōrum aequiperātārum aequiperātōrum
dative aequiperātō aequiperātae aequiperātō aequiperātīs
accusative aequiperātum aequiperātam aequiperātum aequiperātōs aequiperātās aequiperāta
ablative aequiperātō aequiperātā aequiperātō aequiperātīs
vocative aequiperāte aequiperāta aequiperātum aequiperātī aequiperātae aequiperāta