afhakken
Dutch
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑfɦɑkə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: af‧hak‧ken
Verb
afhakken
Conjugation
| Conjugation of afhakken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afhakken | |||
| past singular | hakte af | |||
| past participle | afgehakt | |||
| infinitive | afhakken | |||
| gerund | afhakken n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | hak af | hakte af | afhak | afhakte |
| 2nd person sing. (jij) | hakt af, hak af2 | hakte af | afhakt | afhakte |
| 2nd person sing. (u) | hakt af | hakte af | afhakt | afhakte |
| 2nd person sing. (gij) | hakt af | hakte af | afhakt | afhakte |
| 3rd person singular | hakt af | hakte af | afhakt | afhakte |
| plural | hakken af | hakten af | afhakken | afhakten |
| subjunctive sing.1 | hakke af | hakte af | afhakke | afhakte |
| subjunctive plur.1 | hakken af | hakten af | afhakken | afhakten |
| imperative sing. | hak af | |||
| imperative plur.1 | hakt af | |||
| participles | afhakkend | afgehakt | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
- afhakking