afkoelen

Dutch

Etymology

From af +‎ koelen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑfkulə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: af‧koe‧len

Verb

afkoelen

  1. (ergative) to cool off, cool down

Conjugation

Conjugation of afkoelen (weak, separable)
infinitive afkoelen
past singular koelde af
past participle afgekoeld
infinitive afkoelen
gerund afkoelen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular koel af koelde af afkoel afkoelde
2nd person sing. (jij) koelt af, koel af2 koelde af afkoelt afkoelde
2nd person sing. (u) koelt af koelde af afkoelt afkoelde
2nd person sing. (gij) koelt af koelde af afkoelt afkoelde
3rd person singular koelt af koelde af afkoelt afkoelde
plural koelen af koelden af afkoelen afkoelden
subjunctive sing.1 koele af koelde af afkoele afkoelde
subjunctive plur.1 koelen af koelden af afkoelen afkoelden
imperative sing. koel af
imperative plur.1 koelt af
participles afkoelend afgekoeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Antonyms

Derived terms

Descendants

  • Negerhollands: koel af

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.