afleiden

Dutch

Etymology

From Middle Dutch afleiden. Equivalent to af +‎ leiden. Cognate to English offlead, Danish aflede, Swedish avleda, German ableiten.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑflɛi̯də(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: af‧lei‧den

Verb

afleiden

  1. (transitive) to infer, deduce
  2. (transitive) to derive
  3. (transitive) to distract

Conjugation

Conjugation of afleiden (weak, separable)
infinitive afleiden
past singular leidde af
past participle afgeleid
infinitive afleiden
gerund afleiden n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular leid af leidde af afleid afleidde
2nd person sing. (jij) leidt af, leid af2 leidde af afleidt afleidde
2nd person sing. (u) leidt af leidde af afleidt afleidde
2nd person sing. (gij) leidt af leidde af afleidt afleidde
3rd person singular leidt af leidde af afleidt afleidde
plural leiden af leidden af afleiden afleidden
subjunctive sing.1 leide af leidde af afleide afleidde
subjunctive plur.1 leiden af leidden af afleiden afleidden
imperative sing. leid af
imperative plur.1 leidt af
participles afleidend afgeleid
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.