aflopen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch aflopen. Equivalent to af +‎ lopen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑfloːpə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: af‧lo‧pen

Verb

aflopen

  1. (transitive) to walk down
  2. (intransitive) to incline
  3. (intransitive) to expire
    Hij werd vermoord enkele uren voordat zijn definitieve betalingstermijn afliep.
    He was murdered several hours before he met the deadline on his final payment.
  4. (intransitive) to end, to come to an end
    Gelukkig liep het verhaal goed af.
    Fortunately the story ended well.

Conjugation

Conjugation of aflopen (strong class 7, separable)
infinitive aflopen
past singular liep af
past participle afgelopen
infinitive aflopen
gerund aflopen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular loop af liep af afloop afliep
2nd person sing. (jij) loopt af, loop af2 liep af afloopt afliep
2nd person sing. (u) loopt af liep af afloopt afliep
2nd person sing. (gij) loopt af liept af afloopt afliept
3rd person singular loopt af liep af afloopt afliep
plural lopen af liepen af aflopen afliepen
subjunctive sing.1 lope af liepe af aflope afliepe
subjunctive plur.1 lopen af liepen af aflopen afliepen
imperative sing. loop af
imperative plur.1 loopt af
participles aflopend afgelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Descendants

  • Afrikaans: afloop
  • Negerhollands: loop af, loo af

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.