afsetning
Icelandic
Etymology
From afsetja (“to dismiss”) + -ing.
Noun
afsetning f (genitive singular afsetningar, nominative plural afsetningar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | afsetning | afsetningin | afsetningar | afsetningarnar |
| accusative | afsetningu | afsetninguna | afsetningar | afsetningarnar |
| dative | afsetningu | afsetningunni | afsetningum | afsetningunum |
| genitive | afsetningar | afsetningarinnar | afsetninga | afsetninganna |