afvoeren

Dutch

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑf.vu.rə(n)/, [ˈɑ.fuː.rə(n)]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: af‧voe‧ren

Etymology 1

From Middle Dutch afvoeren. Equivalent to af +‎ voeren.

Verb

afvoeren

  1. (transitive) to bring away, to lead away
  2. (transitive) to can (to discard an idea, a play)
Conjugation
Conjugation of afvoeren (weak, separable)
infinitive afvoeren
past singular voerde af
past participle afgevoerd
infinitive afvoeren
gerund afvoeren n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular voer af voerde af afvoer afvoerde
2nd person sing. (jij) voert af, voer af2 voerde af afvoert afvoerde
2nd person sing. (u) voert af voerde af afvoert afvoerde
2nd person sing. (gij) voert af voerde af afvoert afvoerde
3rd person singular voert af voerde af afvoert afvoerde
plural voeren af voerden af afvoeren afvoerden
subjunctive sing.1 voere af voerde af afvoere afvoerde
subjunctive plur.1 voeren af voerden af afvoeren afvoerden
imperative sing. voer af
imperative plur.1 voert af
participles afvoerend afgevoerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.
Derived terms

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

afvoeren

  1. plural of afvoer

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.