afwerken

Dutch

Etymology

From af +‎ werken.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑfʋɛrkə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: af‧wer‧ken

Verb

afwerken

  1. (transitive) to finish, to complete work on
  2. (intransitive) to finish work for the day

Conjugation

Conjugation of afwerken (weak, separable)
infinitive afwerken
past singular werkte af
past participle afgewerkt
infinitive afwerken
gerund afwerken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular werk af werkte af afwerk afwerkte
2nd person sing. (jij) werkt af, werk af2 werkte af afwerkt afwerkte
2nd person sing. (u) werkt af werkte af afwerkt afwerkte
2nd person sing. (gij) werkt af werkte af afwerkt afwerkte
3rd person singular werkt af werkte af afwerkt afwerkte
plural werken af werkten af afwerken afwerkten
subjunctive sing.1 werke af werkte af afwerke afwerkte
subjunctive plur.1 werken af werkten af afwerken afwerkten
imperative sing. werk af
imperative plur.1 werkt af
participles afwerkend afgewerkt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.