aghiotant
Romanian
Etymology
Borrowed from Russian адьданть (adʹdantʹ).
Noun
aghiotant m (plural aghiotanți)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | aghiotant | aghiotantul | aghiotanți | aghiotanții | |
| genitive-dative | aghiotant | aghiotantului | aghiotanți | aghiotanților | |
| vocative | aghiotantule | aghiotanților | |||