ahierdan
Old English
Alternative forms
- āherdan — Anglian
- āhirdan, āhyrdan — Late West Saxon
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ɑːˈxi͜yr.dɑn/, [ɑːˈhi͜yrˠ.dɑn]
Verb
āhierdan (West Saxon)
- to harden
Conjugation
Conjugation of āhierdan (weak, class 1)
| infinitive | āhierdan | āhierdenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | āhierde | āhierde |
| second person singular | āhierdest, āhierst, āhiertst | āhierdest |
| third person singular | āhierdeþ, āhiert | āhierde |
| plural | āhierdaþ | āhierdon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | āhierde | āhierde |
| plural | āhierden | āhierden |
| imperative | ||
| singular | āhierd | |
| plural | āhierdaþ | |
| participle | present | past |
| āhierdende | āhierded | |
Derived terms
Related terms
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “ĀHIRDAN”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.