ahtinga
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *ahtungu.
Noun
ahtinga f
Inflection
Declension of ahtinga (feminine ō/ōn-stem noun)
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | ahtinga | ahtinga, ahtingon |
| accusative | ahtinga, ahtingon | ahtinga, ahtingon |
| genitive | ahtingon | ahtingono |
| dative | ahtingon | ahtingon |
Descendants
- Middle Dutch: achtinge
- Dutch: achting
- Afrikaans: agting
- Dutch: achting
References
- “ahtinga”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012