aisarauta
Ingrian
Etymology
From aisa (“shaft”) + rauta (“iron”).
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈɑi̯sɑˌrɑu̯tɑ/, [ˈɑi̯s̠əˌrɑu̯t]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈɑi̯sɑˌrɑu̯tɑ/, [ˈɑi̯ʒ̥ɑˌrɑu̯d̥ɑ]
- Rhymes: -ɑu̯t, -ɑu̯tɑ
- Hyphenation: ai‧sa‧rau‧ta
Noun
aisarauta
Declension
| Declension of aisarauta (type 3/kana, aut-avv gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | aisarauta | aisaravvat |
| genitive | aisaravvan | aisarautoin |
| partitive | aisarautaa | aisarautoja |
| illative | aisarautaa | aisarautoi |
| inessive | aisaravvaas | aisaravvois |
| elative | aisaravvast | aisaravvoist |
| allative | aisaravvalle | aisaravvoille |
| adessive | aisaravvaal | aisaravvoil |
| ablative | aisaravvalt | aisaravvoilt |
| translative | aisaravvaks | aisaravvoiks |
| essive | aisarautanna, aisarautaan | aisarautoinna, aisarautoin |
| exessive1) | aisarautant | aisarautoint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 7