algebraik

Polish

Etymology

From algebra +‎ -ik. First attested in 1836.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /al.ɡɛˈbra.ik/
  • Rhymes: -aik
  • Syllabification: al‧ge‧bra‧ik

Noun

algebraik m pers

  1. algebraist

Declension

adjective

References

  1. ^ Encyklopedya powszechna : zbiór wiadomości najpotrzebniejszych dla wszystkich stanów. T. 1.[1] (in Polish), 1836, page 483
  2. ^ algebraik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading