allegoricus
Latin
Etymology
From Ancient Greek αλληγορικός (allēgorikós).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [al.leːˈɡɔ.rɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [al.leˈɡɔː.ri.kus]
Adjective
allēgoricus (feminine allēgorica, neuter allēgoricum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | allēgoricus | allēgorica | allēgoricum | allēgoricī | allēgoricae | allēgorica | |
| genitive | allēgoricī | allēgoricae | allēgoricī | allēgoricōrum | allēgoricārum | allēgoricōrum | |
| dative | allēgoricō | allēgoricae | allēgoricō | allēgoricīs | |||
| accusative | allēgoricum | allēgoricam | allēgoricum | allēgoricōs | allēgoricās | allēgorica | |
| ablative | allēgoricō | allēgoricā | allēgoricō | allēgoricīs | |||
| vocative | allēgorice | allēgorica | allēgoricum | allēgoricī | allēgoricae | allēgorica | |
Descendants
- Catalan: al·legòric
- French: allégorique
- Galician: alegórico
- Italian: allegorico
- Portuguese: alegórico
- Spanish: alegórico
References
- “allegoricus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- allegoricus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.