alleviatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of alleviō (alleviate).

Participle

alleviātus (feminine alleviāta, neuter alleviātum); first/second-declension participle

  1. alleviated, lifted up.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative alleviātus alleviāta alleviātum alleviātī alleviātae alleviāta
genitive alleviātī alleviātae alleviātī alleviātōrum alleviātārum alleviātōrum
dative alleviātō alleviātae alleviātō alleviātīs
accusative alleviātum alleviātam alleviātum alleviātōs alleviātās alleviāta
ablative alleviātō alleviātā alleviātō alleviātīs
vocative alleviāte alleviāta alleviātum alleviātī alleviātae alleviāta