alwarzysta
See also: alwarzystą
Polish
Etymology
From alwar + -ysta. First attested in 1853.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /al.vaˈʐɘs.ta/
- Rhymes: -ɘsta
- Syllabification: al‧wa‧rzys‧ta
Noun
alwarzysta m pers
Declension
Declension of alwarzysta
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | alwarzysta | alwarzyści/alwarzysty (deprecative) |
| genitive | alwarzysty | alwarzystów |
| dative | alwarzyście | alwarzystom |
| accusative | alwarzystę | alwarzystów |
| instrumental | alwarzystą | alwarzystami |
| locative | alwarzyście | alwarzystach |
| vocative | alwarzysto | alwarzyści |
Related terms
adjective
noun
References
Further reading
- alwarzysta in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “alwarzysta”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 28