amaritudo
Latin
Etymology
From amārus (“bitter”) + -tūdō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [a.maː.rɪˈtuː.doː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.ma.riˈt̪uː.d̪o]
Noun
amāritūdō f (genitive amāritūdinis); third declension
- (of taste) bitterness
- (of sound) harshness
- (figuratively, of feelings) severity, acrimoniousness, sadness, trouble, sorrow, harshness
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | amāritūdō | amāritūdinēs |
| genitive | amāritūdinis | amāritūdinum |
| dative | amāritūdinī | amāritūdinibus |
| accusative | amāritūdinem | amāritūdinēs |
| ablative | amāritūdine | amāritūdinibus |
| vocative | amāritūdō | amāritūdinēs |
Synonyms
- (bitterness): amāritās, amāritiēs, amāror, amārulentia
Related terms
Descendants
- → Franco-Provençal: amaritúdina
- French: amertume
- → Italian: amaritudine
References
- “amaritudo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- amaritudo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.