amicatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of amīcō
Participle
amīcātus (feminine amīcāta, neuter amīcātum); first/second-declension participle
- having been made friendly
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | amīcātus | amīcāta | amīcātum | amīcātī | amīcātae | amīcāta | |
| genitive | amīcātī | amīcātae | amīcātī | amīcātōrum | amīcātārum | amīcātōrum | |
| dative | amīcātō | amīcātae | amīcātō | amīcātīs | |||
| accusative | amīcātum | amīcātam | amīcātum | amīcātōs | amīcātās | amīcāta | |
| ablative | amīcātō | amīcātā | amīcātō | amīcātīs | |||
| vocative | amīcāte | amīcāta | amīcātum | amīcātī | amīcātae | amīcāta | |