amicatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of amīcō

Participle

amīcātus (feminine amīcāta, neuter amīcātum); first/second-declension participle

  1. having been made friendly

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative amīcātus amīcāta amīcātum amīcātī amīcātae amīcāta
genitive amīcātī amīcātae amīcātī amīcātōrum amīcātārum amīcātōrum
dative amīcātō amīcātae amīcātō amīcātīs
accusative amīcātum amīcātam amīcātum amīcātōs amīcātās amīcāta
ablative amīcātō amīcātā amīcātō amīcātīs
vocative amīcāte amīcāta amīcātum amīcātī amīcātae amīcāta

References

  • amicatus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016