amintu
Aromanian
Pronunciation
- IPA(key): [aˈmin.tu]
Etymology 1
Probably from Late Latin augmentō, from Latin augmentum.
Alternative forms
- amindu
Verb
amintu first-singular present indicative (past participle amintatã)
Conjugation
conjugation of amintu
| long infinitive | amintari, amintare | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | amintanda | ||||||
| past participle | amintatã | ||||||
| number | singular | plural | |||||
| person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
| indicative | io/mini/mine | tu/tini/tine | nãs/nãsu, nãsã/nãsa, el/elu, ea | noi | voi | nãsh/nãshi, nãsi/nãse, elj, eali/eale | |
| present | amintu | amintsã, amints | amintã | amintãm, amintãmu | amintats, amintatsã, amintatsi | amintã | |
| imperfect | amintam | amintai | aminta | amintam | amintats, amintatsi | aminta | |
| simple perfect | amintai | amintash, amintashi | amintã | amintãm | amintat | amintarã | |
| conditional present | s-amintarim | s-amintari, s-amintarishi | s-amintari, s-amintare | s-amintarim | s-amintarit | s-amintari, s-amintare | |
| imperative | |||||||
| — | tu/tini/tine | — | — | voi | — | ||
| present | amintã | amintats, amintatsã, amintatsi | |||||
| Subjunctive note: The present subjunctive is the same as the indicative but preceded by s-. | |||||||
Synonyms
- (earn, gain): anchirdãsescu
Related terms
- amintari / amintare
- amintat
- amintatic
Etymology 2
Verb
amintu first-singular present indicative (past participle amintatã)
- (reflexive, mi-amintu) to be born
Synonyms
- (mi-) nascu
Related terms
- amintari / amintare
- amintat
See also
- nfãshedzu, nfash