amitotyczny
Polish
Etymology
From amitoza + -yczny. First attested in 1894.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.mi.tɔˈtɘt͡ʂ.nɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
- Syllabification: a‧mi‧to‧tycz‧ny
Adjective
amitotyczny (not comparable, no derived adverb)
Declension
Declension of amitotyczny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | amitotyczny | amitotyczna | amitotyczne | amitotyczni | amitotyczne | |
| genitive | amitotycznego | amitotycznej | amitotycznego | amitotycznych | ||
| dative | amitotycznemu | amitotycznej | amitotycznemu | amitotycznym | ||
| accusative | amitotycznego | amitotyczny | amitotyczną | amitotyczne | amitotycznych | amitotyczne |
| instrumental | amitotycznym | amitotyczną | amitotycznym | amitotycznymi | ||
| locative | amitotycznym | amitotycznej | amitotycznym | amitotycznych | ||
Related terms
adjective
noun
References
Further reading
- amitotyczny in Polish dictionaries at PWN