ampliatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of ampliō.
Participle
ampliātus (feminine ampliāta, neuter ampliātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ampliātus | ampliāta | ampliātum | ampliātī | ampliātae | ampliāta | |
| genitive | ampliātī | ampliātae | ampliātī | ampliātōrum | ampliātārum | ampliātōrum | |
| dative | ampliātō | ampliātae | ampliātō | ampliātīs | |||
| accusative | ampliātum | ampliātam | ampliātum | ampliātōs | ampliātās | ampliāta | |
| ablative | ampliātō | ampliātā | ampliātō | ampliātīs | |||
| vocative | ampliāte | ampliāta | ampliātum | ampliātī | ampliātae | ampliāta | |