amplificatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of amplificō.
Participle
amplificātus (feminine amplificāta, neuter amplificātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | amplificātus | amplificāta | amplificātum | amplificātī | amplificātae | amplificāta | |
| genitive | amplificātī | amplificātae | amplificātī | amplificātōrum | amplificātārum | amplificātōrum | |
| dative | amplificātō | amplificātae | amplificātō | amplificātīs | |||
| accusative | amplificātum | amplificātam | amplificātum | amplificātōs | amplificātās | amplificāta | |
| ablative | amplificātō | amplificātā | amplificātō | amplificātīs | |||
| vocative | amplificāte | amplificāta | amplificātum | amplificātī | amplificātae | amplificāta | |