anatomicus
Latin
Etymology
From anatomia (“anatomy”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [a.naˈtɔ.mɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.naˈt̪ɔː.mi.kus]
Noun
anatomicus m (genitive anatomicī); second declension
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | anatomicus | anatomicī |
| genitive | anatomicī | anatomicōrum |
| dative | anatomicō | anatomicīs |
| accusative | anatomicum | anatomicōs |
| ablative | anatomicō | anatomicīs |
| vocative | anatomice | anatomicī |
References
- anatomicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- anatomicus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016