andorga
Asturian
Verb
andorga
- inflection of andorgar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Galician
Etymology
Unknown. Perhaps from a substrate language, from Proto-Indo-European *(H)n̥dʰér (“under”).
Pronunciation
- IPA(key): [anˈdɔɾɣɐ]
Noun
andorga f (plural andorgas)
Derived terms
- encher a andorga
References
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “andorga”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “andorga”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “andorga”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN