anklaga
Norwegian Bokmål
Alternative forms
Noun
anklaga m or f
- definite feminine singular of anklage
Verb
anklaga
- inflection of anklage:
- simple past
- past participle
Swedish
Etymology
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
anklaga (present anklagar, preterite anklagade, supine anklagat, imperative anklaga)
- to accuse
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | anklaga | anklagas | ||
| supine | anklagat | anklagats | ||
| imperative | anklaga | — | ||
| imper. plural1 | anklagen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | anklagar | anklagade | anklagas | anklagades |
| ind. plural1 | anklaga | anklagade | anklagas | anklagades |
| subjunctive2 | anklage | anklagade | anklages | anklagades |
| present participle | anklagande | |||
| past participle | anklagad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Related terms
Further reading
- anklaga in Svensk ordbok.