anmana
Swedish
Etymology
Borrowed from German anmahnen.
Verb
anmana (present anmanar, preterite anmanade, supine anmanat, imperative anmana)
- (formal) request
Usage notes
Especially with reference to government agencies.
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | anmana | anmanas | ||
| supine | anmanat | anmanats | ||
| imperative | anmana | — | ||
| imper. plural1 | anmanen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | anmanar | anmanade | anmanas | anmanades |
| ind. plural1 | anmana | anmanade | anmanas | anmanades |
| subjunctive2 | anmane | anmanade | anmanes | anmanades |
| present participle | anmanande | |||
| past participle | anmanad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.