annitens

Latin

Etymology

Present participle of annītor.

Participle

annītēns (genitive annītentis); third-declension one-termination participle

  1. striving

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative annītēns annītentēs annītentia
genitive annītentis annītentium
dative annītentī annītentibus
accusative annītentem annītēns annītentēs
annītentīs
annītentia
ablative annītente
annītentī1
annītentibus
vocative annītēns annītentēs annītentia

1When used purely as an adjective.