anordning
Danish
Etymology
From anordne (“to arrange”) + -ing.
Pronunciation
- IPA(key): /anɔrˀdneŋ/, [ˈanˌɒˀd̥neŋ]
Noun
anordning c (singular definite anordningen, plural indefinite anordninger)
- device (a thing with a certain purpose)
- regulation (an instruction from a ministry as to how administrate a law)
Declension
| common gender |
singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | anordning | anordningen | anordninger | anordningerne |
| genitive | anordnings | anordningens | anordningers | anordningernes |
References
Swedish
Etymology
Calque of German Anordnung, equivalent to anordna + -ning.
Noun
anordning c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | anordning | anordnings |
| definite | anordningen | anordningens | |
| plural | indefinite | anordningar | anordningars |
| definite | anordningarna | anordningarnas |