anstånd
Swedish
Etymology
From Middle Low German anstant.
Noun
anstånd n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | anstånd | anstånds |
| definite | anståndet | anståndets | |
| plural | indefinite | anstånd | anstånds |
| definite | anstånden | anståndens |
From Middle Low German anstant.
anstånd n
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | anstånd | anstånds |
| definite | anståndet | anståndets | |
| plural | indefinite | anstånd | anstånds |
| definite | anstånden | anståndens |