appendicularis
Latin
Etymology
From appendicula + -āris.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ap.pɛn.dɪ.kʊˈɫaː.rɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ap.pen̪.d̪i.kuˈlaː.ris]
Adjective
appendiculāris (neuter appendiculāre); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | appendiculāris | appendiculāre | appendiculārēs | appendiculāria | |
| genitive | appendiculāris | appendiculārium | |||
| dative | appendiculārī | appendiculāribus | |||
| accusative | appendiculārem | appendiculāre | appendiculārēs appendiculārīs |
appendiculāria | |
| ablative | appendiculārī | appendiculāribus | |||
| vocative | appendiculāris | appendiculāre | appendiculārēs | appendiculāria | |
Descendants
- French: appendiculaire
- Italian: appendicolare
- Portuguese: apendicular
- Romanian: apendicular
- Spanish: apendicular