appendiculatus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ap.pɛn.dɪ.kʊˈɫaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ap.pen̪.d̪i.kuˈlaː.t̪us]
Adjective
appendiculātus (feminine appendiculāta, neuter appendiculātum); first/second-declension adjective
- having a small appendage
- appendiculate
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | appendiculātus | appendiculāta | appendiculātum | appendiculātī | appendiculātae | appendiculāta | |
| genitive | appendiculātī | appendiculātae | appendiculātī | appendiculātōrum | appendiculātārum | appendiculātōrum | |
| dative | appendiculātō | appendiculātae | appendiculātō | appendiculātīs | |||
| accusative | appendiculātum | appendiculātam | appendiculātum | appendiculātōs | appendiculātās | appendiculāta | |
| ablative | appendiculātō | appendiculātā | appendiculātō | appendiculātīs | |||
| vocative | appendiculāte | appendiculāta | appendiculātum | appendiculātī | appendiculātae | appendiculāta | |