apprehendendus

Latin

Etymology

Future passive participle of apprehendō

Participle

apprehendendus (feminine apprehendenda, neuter apprehendendum); first/second-declension participle

  1. which is to be apprehended

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative apprehendendus apprehendenda apprehendendum apprehendendī apprehendendae apprehendenda
genitive apprehendendī apprehendendae apprehendendī apprehendendōrum apprehendendārum apprehendendōrum
dative apprehendendō apprehendendae apprehendendō apprehendendīs
accusative apprehendendum apprehendendam apprehendendum apprehendendōs apprehendendās apprehendenda
ablative apprehendendō apprehendendā apprehendendō apprehendendīs
vocative apprehendende apprehendenda apprehendendum apprehendendī apprehendendae apprehendenda