approximatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of approximō.
Participle
approximātus (feminine approximāta, neuter approximātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | approximātus | approximāta | approximātum | approximātī | approximātae | approximāta | |
| genitive | approximātī | approximātae | approximātī | approximātōrum | approximātārum | approximātōrum | |
| dative | approximātō | approximātae | approximātō | approximātīs | |||
| accusative | approximātum | approximātam | approximātum | approximātōs | approximātās | approximāta | |
| ablative | approximātō | approximātā | approximātō | approximātīs | |||
| vocative | approximāte | approximāta | approximātum | approximātī | approximātae | approximāta | |