aprowizator

Polish

Etymology

From aprowizacja +‎ -ator. First attested in 1910.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.prɔ.viˈza.tɔr/
  • Rhymes: -atɔr
  • Syllabification: a‧pro‧wi‧za‧tor

Noun

aprowizator m pers

  1. (literary) provisioner

Declension

Declension of aprowizator
singular plural
nominative aprowizator aprowizatorze/aprowizatorzy
genitive aprowizatora aprowizatorów
dative aprowizatorowi aprowizatorom
accusative aprowizatora aprowizatorów
instrumental aprowizatorem aprowizatorami
locative aprowizatorze aprowizatorach
vocative aprowizatorze aprowizatorze/aprowizatorzy
adjective
noun
verbs

References

  1. ^ aprowizator in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • aprowizator in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • aprowizator in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.