aratrix
Latin
Etymology
From arō, arātum (“to plough, till”, verb) + -trīx f (“-ess”, agentive suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [aˈraː.triːks]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [aˈraː.t̪riks]
Noun
arātrīx f (genitive arātrīcis, masculine arātor); third declension
- A woman that ploughs or plows; ploughwoman or plowwoman, farmer woman, husbandwoman.
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | arātrīx | arātrīcēs |
| genitive | arātrīcis | arātrīcum |
| dative | arātrīcī | arātrīcibus |
| accusative | arātrīcem | arātrīcēs |
| ablative | arātrīce | arātrīcibus |
| vocative | arātrīx | arātrīcēs |
Related terms
References
- aratrix in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.