arbitracii

Esperanto

Etymology

From arbitracio (“arbitration”) +‎ -i.

Pronunciation

  • IPA(key): /arbitraˈt͡sii/
  • Rhymes: -ii
  • Hyphenation: ar‧bi‧tra‧ci‧i

Verb

arbitracii (present arbitracias, past arbitraciis, future arbitracios, conditional arbitracius, volitive arbitraciu)

  1. to arbitrate, referee
    Ne ekzistas inter ni arbitracianto, kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.[1]
    There is no arbiter between us, who might lay his hand on us both.

Conjugation

Conjugation of arbitracii
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense arbitracias arbitraciis arbitracios
active participle arbitracianta arbitraciantaj arbitraciinta arbitraciintaj arbitracionta arbitraciontaj
acc. arbitraciantan arbitraciantajn arbitraciintan arbitraciintajn arbitraciontan arbitraciontajn
passive participle arbitraciata arbitraciataj arbitraciita arbitraciitaj arbitraciota arbitraciotaj
acc. arbitraciatan arbitraciatajn arbitraciitan arbitraciitajn arbitraciotan arbitraciotajn
nominal active participle arbitracianto arbitraciantoj arbitraciinto arbitraciintoj arbitracionto arbitraciontoj
acc. arbitracianton arbitraciantojn arbitraciinton arbitraciintojn arbitracionton arbitraciontojn
nominal passive participle arbitraciato arbitraciatoj arbitraciito arbitraciitoj arbitracioto arbitraciotoj
acc. arbitraciaton arbitraciatojn arbitraciiton arbitraciitojn arbitracioton arbitraciotojn
adverbial active participle arbitraciante arbitraciinte arbitracionte
adverbial passive participle arbitraciate arbitraciite arbitraciote
infinitive arbitracii imperative arbitraciu conditional arbitracius

References

  1. ^ L. L. Zamenhof, Malnova Testamento
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.