arcaik
Hungarian
Etymology
arc + -aik (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒrt͡sɒjik]
- Hyphenation: ar‧ca‧ik
Noun
arcaik
- third-person plural multiple-possession possessive of arc
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | arcaik |
| accusative | — | arcaikat |
| dative | — | arcaiknak |
| instrumental | — | arcaikkal |
| causal-final | — | arcaikért |
| translative | — | arcaikká |
| terminative | — | arcaikig |
| essive-formal | — | arcaikként |
| essive-modal | — | arcaikul |
| inessive | — | arcaikban |
| superessive | — | arcaikon |
| adessive | — | arcaiknál |
| illative | — | arcaikba |
| sublative | — | arcaikra |
| allative | — | arcaikhoz |
| elative | — | arcaikból |
| delative | — | arcaikról |
| ablative | — | arcaiktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | arcaiké |
| non-attributive possessive – plural |
— | arcaikéi |