arcaim
Hungarian
Etymology
arc + -aim (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒrt͡sɒjim]
- Hyphenation: ar‧ca‧im
Noun
arcaim
- first-person singular multiple-possession possessive of arc
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | arcaim |
| accusative | — | arcaimat |
| dative | — | arcaimnak |
| instrumental | — | arcaimmal |
| causal-final | — | arcaimért |
| translative | — | arcaimmá |
| terminative | — | arcaimig |
| essive-formal | — | arcaimként |
| essive-modal | — | arcaimul |
| inessive | — | arcaimban |
| superessive | — | arcaimon |
| adessive | — | arcaimnál |
| illative | — | arcaimba |
| sublative | — | arcaimra |
| allative | — | arcaimhoz |
| elative | — | arcaimból |
| delative | — | arcaimról |
| ablative | — | arcaimtól |
| non-attributive possessive – singular |
— | arcaimé |
| non-attributive possessive – plural |
— | arcaiméi |