architectonicus
Latin
Etymology
From Ancient Greek ἀρχιτεκτονικός (arkhitektonikós, “pertaining to an architect or to architecture”), from ἀρχιτέκτων (arkhitéktōn, “architect”) + -ῐκός (-ĭkós, “-ic”, adjectival suffix). Equivalent to architectōn + -icus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ar.kʰɪ.tɛkˈtɔ.nɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ar.ki.t̪ekˈt̪ɔː.ni.kus]
Adjective
architectonicus (feminine architectonica, neuter architectonicum); first/second-declension adjective
- Of or pertaining to an architect or architecture; architectural
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | architectonicus | architectonica | architectonicum | architectonicī | architectonicae | architectonica | |
| genitive | architectonicī | architectonicae | architectonicī | architectonicōrum | architectonicārum | architectonicōrum | |
| dative | architectonicō | architectonicae | architectonicō | architectonicīs | |||
| accusative | architectonicum | architectonicam | architectonicum | architectonicōs | architectonicās | architectonica | |
| ablative | architectonicō | architectonicā | architectonicō | architectonicīs | |||
| vocative | architectonice | architectonica | architectonicum | architectonicī | architectonicae | architectonica | |
Related terms
- architectōn
- architectūra
- architectonia
- architectonicē
Descendants
- → Catalan: arquitectònic
- → Dutch: architectonisch
- → English: architectonic
- → French: architectonique
- → Italian: architettonico
- → Portuguese: arquitetónico, arquitetônico
- → Romanian: arhitectonic
- → Spanish: arquitectónico
References
- “architectonicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- architectonicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.