arcuk
Hungarian
Etymology
arc + -uk (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒrt͡suk]
- Hyphenation: ar‧cuk
Noun
arcuk
- third-person plural single-possession possessive of arc
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | arcuk | — |
| accusative | arcukat | — |
| dative | arcuknak | — |
| instrumental | arcukkal | — |
| causal-final | arcukért | — |
| translative | arcukká | — |
| terminative | arcukig | — |
| essive-formal | arcukként | — |
| essive-modal | arcukul | — |
| inessive | arcukban | — |
| superessive | arcukon | — |
| adessive | arcuknál | — |
| illative | arcukba | — |
| sublative | arcukra | — |
| allative | arcukhoz | — |
| elative | arcukból | — |
| delative | arcukról | — |
| ablative | arcuktól | — |
| non-attributive possessive – singular |
arcuké | — |
| non-attributive possessive – plural |
arcukéi | — |