argillaceus
Latin
Etymology
From argilla (“potter's clay”) + -āceus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ar.ɡɪlˈlaː.ke.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ar.d͡ʒilˈlaː.t͡ʃe.us]
Adjective
argillāceus (feminine argillācea, neuter argillāceum); first/second-declension adjective
- of clay, argillaceous, clayey
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | argillāceus | argillācea | argillāceum | argillāceī | argillāceae | argillācea | |
| genitive | argillāceī | argillāceae | argillāceī | argillāceōrum | argillāceārum | argillāceōrum | |
| dative | argillāceō | argillāceae | argillāceō | argillāceīs | |||
| accusative | argillāceum | argillāceam | argillāceum | argillāceōs | argillāceās | argillācea | |
| ablative | argillāceō | argillāceā | argillāceō | argillāceīs | |||
| vocative | argillācee | argillācea | argillāceum | argillāceī | argillāceae | argillācea | |
References
- “argillaceus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- argillaceus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.