Old Norse
Etymology
From armr (“unhappy, wretched”) + -ligr.
Adjective
armligr
- pitiful, miserable
Declension
Strong declension of armligr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
armligr
|
armlig
|
armligt
|
| accusative
|
armligan
|
armliga
|
armligt
|
| dative
|
armligum
|
armligri
|
armligu
|
| genitive
|
armligs
|
armligrar
|
armligs
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
armligir
|
armligar
|
armlig
|
| accusative
|
armliga
|
armligar
|
armlig
|
| dative
|
armligum
|
armligum
|
armligum
|
| genitive
|
armligra
|
armligra
|
armligra
|
Weak declension of armligr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
armligi
|
armliga
|
armliga
|
| accusative
|
armliga
|
armligu
|
armliga
|
| dative
|
armliga
|
armligu
|
armliga
|
| genitive
|
armliga
|
armligu
|
armliga
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
armligu
|
armligu
|
armligu
|
| accusative
|
armligu
|
armligu
|
armligu
|
| dative
|
armligum
|
armligum
|
armligum
|
| genitive
|
armligu
|
armligu
|
armligu
|
Declension of comparative of armligr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
armligari
|
armligari
|
armligara
|
| accusative
|
armligara
|
armligari
|
armligara
|
| dative
|
armligara
|
armligari
|
armligara
|
| genitive
|
armligara
|
armligari
|
armligara
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
armligari
|
armligari
|
armligari
|
| accusative
|
armligari
|
armligari
|
armligari
|
| dative
|
armligurum
|
armligurum
|
armligurum
|
| genitive
|
armligari
|
armligari
|
armligari
|
Strong declension of superlative of armligr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
armligastr
|
armligust
|
armligast
|
| accusative
|
armligastan
|
armligasta
|
armligast
|
| dative
|
armligustum
|
armligastri
|
armligustu
|
| genitive
|
armligasts
|
armligastrar
|
armligasts
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
armligastir
|
armligastar
|
armligust
|
| accusative
|
armligasta
|
armligastar
|
armligust
|
| dative
|
armligustum
|
armligustum
|
armligustum
|
| genitive
|
armligastra
|
armligastra
|
armligastra
|
Weak declension of superlative of armligr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
armligasti
|
armligasta
|
armligasta
|
| accusative
|
armligasta
|
armligustu
|
armligasta
|
| dative
|
armligasta
|
armligustu
|
armligasta
|
| genitive
|
armligasta
|
armligustu
|
armligasta
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
armligustu
|
armligustu
|
armligustu
|
| accusative
|
armligustu
|
armligustu
|
armligustu
|
| dative
|
armligustum
|
armligustum
|
armligustum
|
| genitive
|
armligustu
|
armligustu
|
armligustu
|
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “armligr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive