arpitanus
Latin
Etymology
New Latin, based on a derivative of Alpes (“Alps, mountain highland”).[1] Also see Arpitan.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ar.pɪˈtaː.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ar.piˈt̪aː.nus]
Adjective
arpitānus (feminine arpitāna, neuter arpitānum); first/second-declension adjective
- Franco-Provençal, Arpitan, Romand
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | arpitānus | arpitāna | arpitānum | arpitānī | arpitānae | arpitāna | |
| genitive | arpitānī | arpitānae | arpitānī | arpitānōrum | arpitānārum | arpitānōrum | |
| dative | arpitānō | arpitānae | arpitānō | arpitānīs | |||
| accusative | arpitānum | arpitānam | arpitānum | arpitānōs | arpitānās | arpitāna | |
| ablative | arpitānō | arpitānā | arpitānō | arpitānīs | |||
| vocative | arpitāne | arpitāna | arpitānum | arpitānī | arpitānae | arpitāna | |
Synonyms
References
- ^ Hubert Bessat et Claudette Germi, Les mots de la montagne autour du Mont-Blanc, Grenoble, Ellug, 1991