arrangör
Swedish
Etymology
Borrowed from French arrangeur.
Noun
arrangör c (definite singular arrangören, indefinite plural arrangörer, definite plural arrangörerna)
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | arrangör | arrangörs |
| definite | arrangören | arrangörens | |
| plural | indefinite | arrangörer | arrangörers |
| definite | arrangörerna | arrangörernas |