arrangiar

Interlingua

Etymology

From French arranger.

Verb

arrangiar

  1. to arrange (to set in order)
  2. to contrive
  3. to settle, straighten out

Conjugation

    Conjugation of arrangiar
infinitive arrangiar
participle present perfect
arrangiante arrangiate
active simple perfect
present arrangia ha arrangiate
past arrangiava habeva arrangiate
future arrangiara habera arrangiate
conditional arrangiarea haberea arrangiate
imperative arrangia
passive simple perfect
present es arrangiate ha essite arrangiate
past esseva arrangiate habeva essite arrangiate
future essera arrangiate habera essite arrangiate
conditional esserea arrangiate haberea essite arrangiate
imperative sia arrangiate