assignans
Latin
Etymology
Present participle of assignō.
Participle
assignāns (genitive assignantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | assignāns | assignantēs | assignantia | ||
| genitive | assignantis | assignantium | |||
| dative | assignantī | assignantibus | |||
| accusative | assignantem | assignāns | assignantēs assignantīs |
assignantia | |
| ablative | assignante assignantī1 |
assignantibus | |||
| vocative | assignāns | assignantēs | assignantia | ||
1When used purely as an adjective.