assignaturus
Latin
Etymology
Future active participle of assignō.
Participle
assignātūrus (feminine assignātūra, neuter assignātūrum); first/second-declension participle
- about to assign
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | assignātūrus | assignātūra | assignātūrum | assignātūrī | assignātūrae | assignātūra | |
| genitive | assignātūrī | assignātūrae | assignātūrī | assignātūrōrum | assignātūrārum | assignātūrōrum | |
| dative | assignātūrō | assignātūrae | assignātūrō | assignātūrīs | |||
| accusative | assignātūrum | assignātūram | assignātūrum | assignātūrōs | assignātūrās | assignātūra | |
| ablative | assignātūrō | assignātūrā | assignātūrō | assignātūrīs | |||
| vocative | assignātūre | assignātūra | assignātūrum | assignātūrī | assignātūrae | assignātūra | |