astringens
Latin
Etymology
Present participle of astringō.
Participle
astringēns (genitive astringentis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | astringēns | astringentēs | astringentia | ||
| genitive | astringentis | astringentium | |||
| dative | astringentī | astringentibus | |||
| accusative | astringentem | astringēns | astringentēs astringentīs |
astringentia | |
| ablative | astringente astringentī1 |
astringentibus | |||
| vocative | astringēns | astringentēs | astringentia | ||
1When used purely as an adjective.